بانی ابنوس

با ني آبنوس خود عا شقانه ترين نغمه اي را كه ميدانستم براي تو نواختم


,


اما تو به گلهاي خطمي نگاه كردي و گوش به نواي ني من ندادي. <


روي كاغذي ابريشمين زيباترين شعر خود را كه در آن وصف جمال تو را كرده بودم نوشتم و به تو ارمغان دادم


,
اما تو كاغذ را پاره كردي و در درياچه افكندي.<

دلم ميخواست لااقل ياقوت سرد و شفافي را كه مثل يك شب زمستاني ميماند به تو هديه كنم


,


اما ياقوت را براي خود نگاه داشتم


,


زيرا هربار كه به آن مينگرم بي اختيار ياد از دل سنگ تو ميكنم! ......................

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط داوود در 13:17 | |